یک لحظه مکث

یک لحظه مکث

”چشم بر بندید بر من یـا مرا بیابید اگر می‌بینید“
یک لحظه مکث

یک لحظه مکث

”چشم بر بندید بر من یـا مرا بیابید اگر می‌بینید“

◘ الفبای ِ بی‌ایمانی !...



✫ ❊ ✫ ::: بخش اوّل ::: ✫ ❊ ✫

وَ ایمان ِ من‌‌ْ ؛

گر بوته‌ای نحیف است ،

از آفتاب ِ بی‌فروغ ِ شماست !...


ـ ای تو ”مؤمن‌‌ْ“ ! ـ

که قیام وُ سجود در التقاء ِ توست‌‌ْ !!


خود‌‌ْ بر افراشته از پگاه ِ هرگز ‌‌ْ

تا غروب ِ بی‌مُدعا ‌‌ْ،

چگونه بَس عبث ‌‌ْ،

تا همچنان تس‌نَفَس ‌‌ْ،

در اِشتهای ِ هیاهوی ِ خموش ‌‌ْ،

ایمان ِ مُشتی مَردُم ِ مَدهوش ‌‌ْ،

به باد می‌دهی‌‌ْ ؟!...


دریغا دریغ‌‌ْ !...

که باران ِ شور انگیز ‌‌ْ،

دیر زمانی‌ست‌‌ْ

رخت ِ اُمید ‌‌ْ، بر بسته است !...

از سجده‌گاه ِ این قافله‌ی ِ « أُوْلَـئِکَ هُمُ الْغَافِلُون‌‌ْ » !!


وَ تــَه‌مانــده ایمان ِ من‌‌ْ ؛

چه بی‌کران اقیانوسی‌‌ْ می‌نمود ،

جاری از مصبّ ِ صوب ‌‌ْ،

پُرطمطراق !...

نــَه چنین بشکسته نهالی ،

خفته در دل ِ تاریک ِ خاک‌‌ْ ،

مدفون !...


” چشمان ِ خسته‌ی ِ خدا ،

گر بسته نیست !...

ـ شاعر ! ـ

این دیدگان ِ خیس ِ کیست‌‌ْ :

خون‌بار ِ مرگ ِ آرزوهای ِ نااُمید ؟!... “



✫ ❊ ✫ ::: بخش دوّم ::: ✫ ❊ ✫


إی‌ی‌ی‌‌ْ ! . . .

إی مسیحای ِ تبسُّم !

إی خداوندگار ِ پینه‌دوز ِ دوره‌گرد !

إی شاهدان وُ محتضران ِ محشر وُ آتش‌‌ْ !


از من ِ بی‌من‌‌ْ گشته ز ِ خویش !

تا آن‌‌ْ ؛ عاشق ِ یکتا وُ بی‌قرار ِ مَرگ‌‌ْ !

هر یک مسافریم‌‌ْ ؛...

شاید به سهم ِ خویش‌‌ْ

باشد بر آوَریم‌‌ْ

دست ِ محبّتی‌‌ْ

پُر مِهرباوری‌‌ْ !...


هرگز ،

به‌گاه ِ لابه‌ی ِ سوزان ِ خفته‌گان ِ قـُبـور ‌‌ْ

صوتی بر آمده‌ست ؟...

ز ِ تبسُّم نشانه‌ای‌‌ْ ...

وَز اندرون ِ گورهای ِ مخوف ِ بی‌نشان‌‌ْ ،

مِهری ؛ اشاره‌ای ؟...


آنک ‌‌ْ ؛

تو إی مَسیحای ِ درون ‌‌ْ !

بنگــــر‌‌ْ که کیستی ؟...

انسان‌‌ْ ؛ ملائکه‌‌ْ ؛ ابلیس‌‌ْ ؛ چیستی ؟!...


ــ وَ بحثی‌‌ْ گر چه ممنوع را

درون ِ گوش‌های ِ بسته‌ات‌‌ْ ،

باید‌‌ْ تپانم ژرف‌تر‌‌ْ ؛ مؤمن ؟!... ــ


✫ ❊  ✛  ❊ ✛ ❊  ✛  ❊ ✫

❊ پی‌نوشت‌‌ْ :


در ازدحام ِ میله‌های ِ باریک ِ این قَفَس ‌‌ْ

نسلی‌ست بی‌نَفَس‌‌ْ ! ؛


این هُرم ِ آه و ناله‌ها ‌‌ْ، که مه‌آلود است‌‌ْ :

ابری‌ست‌‌ْ کز هزار ذوق‌‌ْ ،

مرگ ِ شوق می‌بارَد !!...


بنگر‌‌ْ !

به حبس ِ نَفَس‌‌ْ در بند ِ آه وُ هَوَس‌‌ْ !...

آن دم که بـَر کِشـَد ،

چون پنجه‌های ِ کرکسان ِ قجر ‌‌ْ ،

طرحی پَلَشت ‌‌ْ،

به هر کجای که نظر کنی‌‌ْ !...


پس‌مانده‌های ِ خاطره ‌‌ْ

از بوسه‌های ِ خیس ‌‌ْ

در لحظه‌های ِ ترس ‌‌ْ

تصویر ِ تلخ ِ دیگری‌ست ‌‌ْ ؛

با اختتام ِ شور‌‌ْ ،

در اوج ِ بی‌کسی ‌‌ْ !...


انسان ‌‌ْ...

دوباره شاد باش‌‌ْ !

لبخند ِ عشق‌‌ْ بزن‌‌ْ !...

گر انتظار وُ دیدار ‌‌ْ

اُمیدبخش‌‌ْ هست ؛...

تا دور دست‌ها ،

دستی‌‌ْ تکان بده !...

گر شوق ِ یک ” نگاه‌‌ْ “

اندک‌‌ْ ؛ هنوز هست ...


✫ ❊  ✛  ❊ ✛ ❊  ✛  ❊ ✫

✩ تقدیمی به ”‌میم.انسان‌“ :


سایه‌ای‌‌ْ ،

کنج ِ اتاق ِ همیشه نمورم‌‌ْ

ایستاده است‌‌ْ !...

با قامت ِ بر افراشته‌ی ِ صبر‌‌ْ ؛

فِتاده بر خاک‌‌ْ !...


تا دهان ِ گشاد ِ مرگ‌‌ْ ،

سراسر

فرصت ِ بلعیدن‌اش نیافته‌‌ْ ؛

بیا اینجا ‌‌ْ

کمی نزدیک‌تر‌‌ْ ؛

تا شاید از لبان ِ بی‌گناه تو ‌‌ْ

جان بگیرد ‌‌ْ،

روح ِ مؤمن ِ من‌‌ْ !...


بیا بر چشمان ِ بسته‌ی ِ تبسُّم ، خیره نمانیم‌‌ْ ؛ دخترک !

بیا کنار ِ حجم ِ ناتمام ِ تنهایی‌هامان‌‌ْ ، دَمی بنشینیم‌‌ْ ؛ دلبرک !

بیا گاه وُ بی‌گاه‌‌ْ ، بی‌گدار به آب بزنیم‌‌ْ ؛ شاپرک !

بیا !...

ـ تا چشمان ِ خسته‌ی ِ خدا بسته است‌‌ْ ! ـ

زودتر بیا !!...


کاش اکنون وقت ِ شکستن ِ توبه بود !...

شکستن ِ تابوی ِ بوسه ‌‌ْ،

از چشمه‌سار ِ زلال ِ لبان ِ خیس وُ بی‌گناه ِ او ‌‌ْ !...


✫.✫:✫.✫:✫.✫:✫  سُهیل هدایت  ✫:✫.✫:✫.✫:✫.✫